Berichten over het woningtekort in Nederland verschijnen momenteel dagelijks in het nieuws. Vooral de Randstad is al jaren sprake van een oververhitte woningmarkt. Met stijgende koop- en huurprijzen als gevolg. De oorzaken hiervoor zijn onder andere de lage hypotheekrente en de hoge bouw- en grondprijzen. Dat er nu ook nog eens duizenden bouwprojecten door de nieuwe PAS- en PFAS-regels stilliggen geeft niet veel hoop voor oplossing op korte termijn voor het woningtekort. Er is dus een probleem, maar hoe zit dat dan eigenlijk met veel panden die onnodig leeg staan? Marcel van Hooijdonk vertelt er meer over
Steeds meer panden gesloten door burgemeesters
Verbaas jij je ook wel eens over panden die leeg staan, terwijl er zo’n tekort aan woningen is? Volgens Van Hooijdonk ben je zeker niet de enige. “Veel mensen vragen zich af hoe het kan dat er woningen gesloten worden voor bepaalde tijd. Burgemeesters kunnen leegstand op basis van een wettelijke regeling opleggen. Dit is mogelijk op basis van Artikel 13b van de Opiumwet, ook wel de Wet Damocles genoemd. Het gaat om sluiting als er sprake was van drugshandel. Als er drugs aangetroffen zijn mag een pand bepaalde tijd door niemand gebruikt worden om de criminele activiteiten een halt toe te roepen. Het doel is zogezegd ‘de loop eruit te halen’.”
Hij vervolgt dat in 2018 weer meer panden zijn gesloten dan het jaar ervoor. “Uit onderzoek is gebleken dat het in 2018 ging om ongeveer 1.250 panden, waarvan drie kwart woningen. Dit betekent een potentieel kleiner woningaanbod van bijna duizend woningen, en dat met het grote woningtekort in ons land.”
Leegstand soms omstreden
Van Hooijdonk vertelt waarom leegstand volgens hem niet altijd nodig zijn, een mening die zeker niet alleen hij heeft. “Sluiting van een pand of woning waar drugs werden gedeald, is inderdaad nodig. Zo wordt voorkomen dat drugskopers bij het pand in de buurt blijven rondhangen. Maar soms gaat het ook om andere drugsgerelateerde zaken. Zoals opslag van drugs of een hennepplantage. Dan lijkt sluiting overbodig, aangezien er weinig tot geen aanloop geweest is. In tegenstelling, er zal door de daders juist veel moeite gedaan zijn de activiteiten te verhullen en geheim te houden.”
Harde straffen voor onschuldige verhuurders
Door het sluiten van panden worden onschuldige verhuurders nu wel eens disproportioneel hard gestraft. Van Hooijdonk: “Een voorbeeld is een verhuurder in Amsterdam die ontdekte dat er in de door hem verhuurde woning een hennepplantage gevestigd was. Hij heeft hier zelf melding van gedaan bij de politie. De plantage werd geruimd, maar de woning werd ook direct voor drie maanden gesloten. Een harde straf voor iets waar hij zelf niets aan kon doen.”
Het lijkt er volgens hem op dat het imago van woningverhuurders negatief beïnvloed wordt. “In de samenleving worden vastgoedbeleggers en andere verhuurders van woningen aangewezen als schuldige voor de stijgende huur- en koopprijzen en het woningtekort. Dit is niet terecht, aangezien ze slechts een paar procent van de woningen bezitten. Nu wordt ook nog steeds vaker de Wet Damocles gebruikt om woningen te sluiten. De eigenaren worden hierdoor gestraft, terwijl ze wettelijk gezien geen schuld hebben aan de criminele activiteiten.”
Marcel van Hooijdonk is eigenaar van Zuylenstaete Vastgoed BV.
